zaterdag 19 december 2009
Vrijdag 18 december
Vrijdag, LCRC-dag. In de voormiddag werden in het kantoor van onze Chinese collega's enkele presentaties gegeven over "spatial planning" (Martin, Eva en Peter) en "land consolidation - history, procedures and engineering) (Joy, Jan, Johan, Klaas en Pieter). Mede door de vele vragen konden de geplande presentaties niet volledig worden afgewerkt wegens tijdsgebrek. Aangezien het Chinese beleid ook gekozen heeft voor een vorm van multisectorale ruilverkaveling ("comprehensive" land consolidation), was er heel veel interesse voor de verschillen tussen de Vlaamse regelgeving rond ruilverkaveling, natuurinrichting en landinrichtng. In deze zin werd dan ook prioriteit gegeven aan een discussie hierover in laats van het afwerken van de voorbereide presentaties. Chinese missies vereisen altijd een hoge mate aan flexibiliteit... Gelukkig hebben we de nodige competenties voorhanden en kunnen de vele vragen beantwoord worden.
Donderdag 17 december
Roland, Martin en Eva: bezoek en meeting aan de CAU (China Agricultural University) - ttz boerekot van Beijing - maar dan wel met 40.000 studenten (!), een stad op zich. Een oude bekende van VLM is professor LI Daoliang, een beetje de professor Gobelijn in moderne versie. Echt een superslimme man met een labo vol gemotiveerde mdewerkers in de voormalige ondergrondse parkeergarage, onverwarmd !!. Hij ontwerpt allerhande toestellen voor processing, sensoring en control systems ivm bodem-onderzoek, aqaucultuur, grondwater, enz... We stelden hem projectindeeën voor van het gemiste DEMETER-project en hij was laaiend enthousiast. Het resulteerde onmiddelijk in een voorstel om met het geld van het Chinese ministerie van wetenschapsbeleid de in UGent ontwikkelde koolstofsimulator te vervolledigen tot een koolstof- en nutriëntensimulator voor de ganse wereld. Echt een mooie toekomst voor onze mestbank ! Daarna werden we verwend (lees: volgestouwd met een heuse champignon-maaltijd-soep: alle vormen, geuren, kleuren en formaten, aangvuld met een saus/soep met meer dan 60 geneeskrachtige kruiden, we hebben ons nog nooit zo gezond gevoeld!). Maar alles goed verteerd en geen onverwachte neveneffecten, dus zeker voor herhaling vatbaar.
De anderen: gedurende de voormiddag de presentaties voorbereid voor de volgende dag.
In de namiddag trokken Klaas, Peter, Johan en Jan naar het Summer Palace met de metro - voor een heel democratische prijs van 0.2 € een half uur rijplezier. De metro van Beijing in gloednieuw, uiterst gebruiksvriendelijk en semi-automatische met treindeuren die samen met schermdeuren opengaan. Tijdens het rijden kan je door de ramen naar lange computerschermen tegen de tunnelwanden kijken waar de beelden met de snelheid van de metro meebewegen: het lijkt of het beeld virtueel stilstaat. Een vorm van kapitalistische reklame waar we bij ons zelfs nog niet aan toe zijn.
Het zomerverblijf van een of andere keizer verkeert in een sprookjesachtige diepvriestoestand. Vanop een hogergelegen tempen heb je een prachtig uitzicht over het bevroren meer met glijdende Chinzezen en de skyline van Beijing.
Na een paar uus verkeerden we zelf in diepvriestoestand en hielden het voor bekeken. Terug in het hotel de presentaties voor morgen afgewerkt.
De anderen: gedurende de voormiddag de presentaties voorbereid voor de volgende dag.
In de namiddag trokken Klaas, Peter, Johan en Jan naar het Summer Palace met de metro - voor een heel democratische prijs van 0.2 € een half uur rijplezier. De metro van Beijing in gloednieuw, uiterst gebruiksvriendelijk en semi-automatische met treindeuren die samen met schermdeuren opengaan. Tijdens het rijden kan je door de ramen naar lange computerschermen tegen de tunnelwanden kijken waar de beelden met de snelheid van de metro meebewegen: het lijkt of het beeld virtueel stilstaat. Een vorm van kapitalistische reklame waar we bij ons zelfs nog niet aan toe zijn.
Het zomerverblijf van een of andere keizer verkeert in een sprookjesachtige diepvriestoestand. Vanop een hogergelegen tempen heb je een prachtig uitzicht over het bevroren meer met glijdende Chinzezen en de skyline van Beijing.
Na een paar uus verkeerden we zelf in diepvriestoestand en hielden het voor bekeken. Terug in het hotel de presentaties voor morgen afgewerkt.
Woensdag 16 december: voorbereiding evaluatie-presentatie bottom-up
Tijd voor verdere verfijning van het avies naar LCRC-Bejing toe (aanpassen naar het niveau van managers ipv naar de lokale ambtenaren en boeren). Tussendoor ook even tijd voor wat toerisme (Verboden stad en de Muur voor de "beginners", de "gevoerderden" kozen voor andere zaken).
Roland en Martin naar Hebei:
Vertrek om 7u30 met Rosy en Ilse voor een lange rit van 4 uur naar Shijizhuang, hoofdstad van de provincie Hebei. Hebei is 180.000 km² groot en heeft 70 miljoen inwoners. Hebei is gesitueerd rondom Beijing. Aangekomen in het hotel werden we opgewacht door mr. Xing, vice-dirctor general van MLR (Ministry of Land and Resources), verscheidene directeurs van LCRC en MLR en door mss Huang, vertegenwoordigster van het provinciebestuur. Na een fantastisch diner - waar wijn geschonken werd die door president Obama zou gedronken zijn tijdens zijn bezoek aan China - begon het serieuze werk. Tijdens de meeting werden VLM en Vlaanderen voorgesteld en volgde een discussie over mogelijke samenwerking, teneinde verbeteringen te kunnen aanbrengen aan de Chinese ruilverkaveling. Aandacht voor biodiversiteit is in Hebei echter nog niet echt doorgedrongen. Hebei is immers een zeer agrarische provincie. Ruilverkaveling is er in de eerste plaats en bijna uitsluitend voor de verbetering van de landbouwstructuren. Elk stukje grond wordt gebruikt om gewassen te telen en ook ontginningen gebeuren er volop. De vice-director general had wel oog voor te verwachten evoluties van rural development : hoe het landbouwgebied ook kan aantrekkelijker gemaakt worden voor de stedelingen. Mr. Cai, directeur van MLR, die in april in Vlaanderen was geweest, had hem blijkbaar overtuigd van wat men kan in een ruilverkaveling. Conclusie van de meeting was dat een samenwerking met VLM vanaf 2010 gewenst werd met missies van VLM experten naar China en trainingen in België van Chinese officieals. Beide provincievertegenwoordigers zullen financiering bepleiten in hun provinciebesturen. Na een even lange terugtocht vonden we onze overige collega's terug in het hotel in Beijing.
Roland en Martin naar Hebei:
Vertrek om 7u30 met Rosy en Ilse voor een lange rit van 4 uur naar Shijizhuang, hoofdstad van de provincie Hebei. Hebei is 180.000 km² groot en heeft 70 miljoen inwoners. Hebei is gesitueerd rondom Beijing. Aangekomen in het hotel werden we opgewacht door mr. Xing, vice-dirctor general van MLR (Ministry of Land and Resources), verscheidene directeurs van LCRC en MLR en door mss Huang, vertegenwoordigster van het provinciebestuur. Na een fantastisch diner - waar wijn geschonken werd die door president Obama zou gedronken zijn tijdens zijn bezoek aan China - begon het serieuze werk. Tijdens de meeting werden VLM en Vlaanderen voorgesteld en volgde een discussie over mogelijke samenwerking, teneinde verbeteringen te kunnen aanbrengen aan de Chinese ruilverkaveling. Aandacht voor biodiversiteit is in Hebei echter nog niet echt doorgedrongen. Hebei is immers een zeer agrarische provincie. Ruilverkaveling is er in de eerste plaats en bijna uitsluitend voor de verbetering van de landbouwstructuren. Elk stukje grond wordt gebruikt om gewassen te telen en ook ontginningen gebeuren er volop. De vice-director general had wel oog voor te verwachten evoluties van rural development : hoe het landbouwgebied ook kan aantrekkelijker gemaakt worden voor de stedelingen. Mr. Cai, directeur van MLR, die in april in Vlaanderen was geweest, had hem blijkbaar overtuigd van wat men kan in een ruilverkaveling. Conclusie van de meeting was dat een samenwerking met VLM vanaf 2010 gewenst werd met missies van VLM experten naar China en trainingen in België van Chinese officieals. Beide provincievertegenwoordigers zullen financiering bepleiten in hun provinciebesturen. Na een even lange terugtocht vonden we onze overige collega's terug in het hotel in Beijing.
Dinsdag 15 december : evaluatie-presentatie top-down
In de voormiddag stond er nog een toelichting van een Chinese prof over biodiverstiteit en ruimtelijke planning op het programma. Na een vrij theoretisch deel volgde wat meer duiding over de bescherming van ecosystemen en een interessant voorbeeld over Haikou city en Haikou kust. Nadien kwamen wij per team aan de beurt voor onze evaluerende demo. Veel geknik en genoteer in de zaal, ze namen veel foto's van de dia's en er werden alerte vragen gesteld.
In de namiddag - een dag vroeger dan gepland - de vlucht naar Beijing. Van de warmte naaqr de kou (van + 25 °C naar -5°C), hoewel beiden niet echt in de overtreffende trap, maar toch, het vliegtuig voelt op zo'n moment toch een beetje als een teletijdmachine. 's Avonds nog afspraken gemaakt over de taakverdeling en inhoudelijke invulling van de verwachtingen in Beijing.
In de namiddag - een dag vroeger dan gepland - de vlucht naar Beijing. Van de warmte naaqr de kou (van + 25 °C naar -5°C), hoewel beiden niet echt in de overtreffende trap, maar toch, het vliegtuig voelt op zo'n moment toch een beetje als een teletijdmachine. 's Avonds nog afspraken gemaakt over de taakverdeling en inhoudelijke invulling van de verwachtingen in Beijing.
Maandag 14 December: Presentaties en werken aan evaluatie
Deze voormidaag hadden de Chinezen nog een vergadering waarop wij niet aanwezig dienden te zijn. Gelukkig, aangezien het programma ondertussen nog een keer wijzigde (een dag vroeger naar Beijing) en er nog enkele demo's ineen geknutseld moesten worden voor de workshop van morgen: evaluatie, advies en toekomst voor de bezochte projecten. Door het samen leggen van onze ideeën en nota's kwamen we tot heel wat nieuwe inzichten die we op korte tijd in een bevattelijke demo wilden gieten. Niet zo eenvoudig maar met bijkomend avond- en nacht-uurtjes mochten de resultaten er best wel zijn.
's Middags hebben we op hun vraag nog enkele presentaties gegeven over biodiversiteit in Vlaanderen en meer specifiek over hoe hier in natuurinrichtingsprojecten mee wordt omgesprongen. Dit uiteraard rijkelijk geillustreerd met allerhande voorbeelden van projecten en realisaties uit heel Vlaanderen.
's Middags hebben we op hun vraag nog enkele presentaties gegeven over biodiversiteit in Vlaanderen en meer specifiek over hoe hier in natuurinrichtingsprojecten mee wordt omgesprongen. Dit uiteraard rijkelijk geillustreerd met allerhande voorbeelden van projecten en realisaties uit heel Vlaanderen.
maandag 14 december 2009
Zondag 13 december: speeches, verdwijntruc en vulkaan
Het programma voorzag verschillende speeches van heel wat prominente mensen, onder meer van Roland, die de zaal zowaar even aan het lachen kreeg. Ook plechtige groepsfoto genomen.
Ook een inhoudelijk zeer interessante speech over ruimtelijke planning van een spreker die daarna de Grote Chinese Verdwijntruc toepaste, dus konden we geen vragen stellen of zelfs zijn naam niet vragen. ‘Spijtig’, konden we alleen maar vaststellen. We proberen om de komende dagen hem alsnog in Beijing te traceren (bij LCRC of Department of Spatial Planning, zitten daar in hetzelfde gebouw).
In de namiddag een bezoek gebracht aan een National Park met een beschermde vulcanische krater (Crater Scenic Park), 35 km ten zuid-westen van Haikou. Dezelfde grootschaligheid als voor de Botanische tuin, maar wel heel didactisch ingericht, en quasi alles vertaald in het Engels. De vraag kan gesteld worden of dergelijke zeer duurzame en grootschalige inrichting als ‘bescherming’ kan tellen maar als je dan hoort dat ze nog zo tientallen kraters liggen hebben dan weegt het educatieve en recreatieve belang hier wel terecht door. Bovendien was ook de directe omgeving van de vulkaan (met verspreide kleinere vulkaantjes) beschermd gebied.
De avond werd in het park afgesloten met een traditionele maaltijd en een aantal optredens die een mix vormden tussen Russische polka en Chinese traditionele muziek. Climax was een man die heel mooi zong met zowel een vrouwen- als een mannenstem.
Ook een inhoudelijk zeer interessante speech over ruimtelijke planning van een spreker die daarna de Grote Chinese Verdwijntruc toepaste, dus konden we geen vragen stellen of zelfs zijn naam niet vragen. ‘Spijtig’, konden we alleen maar vaststellen. We proberen om de komende dagen hem alsnog in Beijing te traceren (bij LCRC of Department of Spatial Planning, zitten daar in hetzelfde gebouw).
In de namiddag een bezoek gebracht aan een National Park met een beschermde vulcanische krater (Crater Scenic Park), 35 km ten zuid-westen van Haikou. Dezelfde grootschaligheid als voor de Botanische tuin, maar wel heel didactisch ingericht, en quasi alles vertaald in het Engels. De vraag kan gesteld worden of dergelijke zeer duurzame en grootschalige inrichting als ‘bescherming’ kan tellen maar als je dan hoort dat ze nog zo tientallen kraters liggen hebben dan weegt het educatieve en recreatieve belang hier wel terecht door. Bovendien was ook de directe omgeving van de vulkaan (met verspreide kleinere vulkaantjes) beschermd gebied.
De avond werd in het park afgesloten met een traditionele maaltijd en een aantal optredens die een mix vormden tussen Russische polka en Chinese traditionele muziek. Climax was een man die heel mooi zong met zowel een vrouwen- als een mannenstem.
Hainan-team: eindelijk nieuws !! Verslag van 9 -12 december
Algemeen ivm organisatie: de derde missie gaat er iets anders aan toe dan de vorige. Toen vloog één team zowel naar Hainan, Guizhou en Beijing. Nu zijn we van in het begin opgesplitst in twee teams. De eerste groep (Pieter Mestdagh, Jan Verboven, Johan Carchon, Joy Laquière, Klaas De Smet) zijn maandag 7 december reeds richting Guizhou vertrokken.
De tweede groep (Peter Vleugels, Martin De Pelsmaeker, Eva Cloet, Wouter Van Muysen) vertrok een dagje later richting Hainan. Met een beetje geluk (internetverbinding vinden, tijd) krijgen jullie dus een dubbele lading blog berichten.
Woensdag 9 december: Hainan groep is aangekomen.
Op woensdagmiddag zijn wij aangekomen in Hainan. Na ingecheckt te zijn, hebben we nog iets gegeten met de lokale projectmedewerkers en een paar uurtjes gerust na een vlucht van 14u met overstap en een jetlag van 7u.
Ondertussen hebben we ook kennisgemaakt met onze nieuwe tolk (Miss Julie) en de mensen van LCRC-Beijing en CAS (Chinese Academy of Science) die met ons de komende 3 dagen de ruimtelijke planning in Hainan onder de loep gaan nemen. Deze eerste bespreking van het programma verliep vlot dus we kijken vooruit naar de volgende dagen.
Hainan is nog hetzelfde als de vorige keren, enkel zijn er hier en daar nog enkele verdiepingen extra bijgebouwd op een stuk of wat flatgebouwen. En zo zal het nog een tijdje verdergaan want bouwwerven zijn er als paddestoelen in een bos tijdens de herfst van bij ons.
Vanavond nog een kort bezoekje gebracht aan het oude stadsdistrict van Haikou (dit is de hoofdstad van Hainan). Wat een contrast met de recent ontwikkelde (en volgebouwde) wijken met zeer brede lanen omzoomd met appartementsblokken of kantoorgebouwen. Blijkt dat Hainan twee- a driehonderd jaar geleden gekoloniseerd geweest is (door geïmmigreerde Chinezen van andere streken, dat is dus ook kolonisatie…) met als resultaat toch nog veel mooie maar serieus onderkomen koloniaal getinte huisjes met op ’t gelijkvloers typevoorbeelden van Chinese bazaars, gegroepeerd per artikel (gordijnen-straat, fietsen-straat, tropische vissen-straat…).
Morgen omvat een hele dag meeting met het lokale projectbureau van LCRC waar we de voortgang van het project sinds vorige keer te horen krijgen en we hun ruimtelijke planningsproces gaan bespreken en bediscussiëren.
Donderdag 10 December: RSC(hina) = RSV(laanderen) ?
Vandaag de hele dag tekst en uitleg gekregen over de voortgang van het project in Hainan. Meer specifiek hebben we met onze Chinese collega’s de methode besproken hoe zij hier op provinciaal en regionaal niveau structuurplannen opstellen (de zogenaamde “Overall Land Use Plans”).
De tweede groep (Peter Vleugels, Martin De Pelsmaeker, Eva Cloet, Wouter Van Muysen) vertrok een dagje later richting Hainan. Met een beetje geluk (internetverbinding vinden, tijd) krijgen jullie dus een dubbele lading blog berichten.
Woensdag 9 december: Hainan groep is aangekomen.
Op woensdagmiddag zijn wij aangekomen in Hainan. Na ingecheckt te zijn, hebben we nog iets gegeten met de lokale projectmedewerkers en een paar uurtjes gerust na een vlucht van 14u met overstap en een jetlag van 7u.
Ondertussen hebben we ook kennisgemaakt met onze nieuwe tolk (Miss Julie) en de mensen van LCRC-Beijing en CAS (Chinese Academy of Science) die met ons de komende 3 dagen de ruimtelijke planning in Hainan onder de loep gaan nemen. Deze eerste bespreking van het programma verliep vlot dus we kijken vooruit naar de volgende dagen.
Hainan is nog hetzelfde als de vorige keren, enkel zijn er hier en daar nog enkele verdiepingen extra bijgebouwd op een stuk of wat flatgebouwen. En zo zal het nog een tijdje verdergaan want bouwwerven zijn er als paddestoelen in een bos tijdens de herfst van bij ons.
Vanavond nog een kort bezoekje gebracht aan het oude stadsdistrict van Haikou (dit is de hoofdstad van Hainan). Wat een contrast met de recent ontwikkelde (en volgebouwde) wijken met zeer brede lanen omzoomd met appartementsblokken of kantoorgebouwen. Blijkt dat Hainan twee- a driehonderd jaar geleden gekoloniseerd geweest is (door geïmmigreerde Chinezen van andere streken, dat is dus ook kolonisatie…) met als resultaat toch nog veel mooie maar serieus onderkomen koloniaal getinte huisjes met op ’t gelijkvloers typevoorbeelden van Chinese bazaars, gegroepeerd per artikel (gordijnen-straat, fietsen-straat, tropische vissen-straat…).
Morgen omvat een hele dag meeting met het lokale projectbureau van LCRC waar we de voortgang van het project sinds vorige keer te horen krijgen en we hun ruimtelijke planningsproces gaan bespreken en bediscussiëren.
Donderdag 10 December: RSC(hina) = RSV(laanderen) ?
Vandaag de hele dag tekst en uitleg gekregen over de voortgang van het project in Hainan. Meer specifiek hebben we met onze Chinese collega’s de methode besproken hoe zij hier op provinciaal en regionaal niveau structuurplannen opstellen (de zogenaamde “Overall Land Use Plans”). Tegelijk hebben we de resultaten toegelicht gekregen van hoe hierbij rekening gehouden wordt met ecologische aspecten.
’s Namiddags hebben wij ons systeem van structuurplanning toegelicht, van het begin van ruimtelijke planning (historiek en RSV) tot hoe die plannen gerealiseerd worden op het terrein mede door inzet van 
het VLM-instrumentarium.
het VLM-instrumentarium. Interessant overleg gehad met de Chinezen over de parallellen en verschillen tussen de Vlaamse en Chinese context en methodieken. Samenvattend bleek toch dat er duidelijk veel parallellen zijn tussen de Vlaamse aanpak van ruimtelijke planning en de Chinese, enkel zijn nog niet alle stadia van verfijning (subsidiariteit) afgewerkt maar ze zijn het wel van plan.. Hoe dit echter in de praktijk wordt gebracht (lees: blijven die plannen louter plannen of gebeurt er ook iets mee op het terrein?) is nog niet helemaal duidelijk.
In de marge: bewust hadden we de foto van het Ecoduct over de E 314 in Houthalen (Kikbeekbron voor de kenners) erin gestoken en daar waren ze zwaar van onder de indruk: “een brug voor dieren over een autostrade?”.- verbazing! En toen we zeiden dat we het voor de frogs ook doen maar dan onder de weg; alweer verbazing.
Vrijdag 11 December: vastgoedontwikkeling op zijn best
Vanmorgen zijn we per wagen vertrokken naar Lingshui County; – een van de demonstratiegebieden van het biodiversiteitsproject. Hier hebben we enkele voorbeelden bezocht van gebieden die nog in natuurlijke toestand zijn (o.a. een warmwaterbron –Gaofeng Hotspring- die momenteel enkel door de lokale bevolking gebruikt wordt om geslachte kippen te pluimen – de geur kregen we er gratis bij. (Voor wie het thuis ook wil proberen: de kip bij voorkeur eerst doden, dan onderdompelen in kokend water en dan komen de pluimen beter los) en best op een of andere manier beschermd zouden worden (de bron dus, niet de kip-sorry voor de veggies). Daarnaast ook zones die recent in intensieve landbouw genomen worden (o.a. kweek van garnalen aan de kust in aangelegde betonnen bassins waar zeewater in gepompt wordt) en die omgevormd worden naar meer milieuvriendelijke landbouwtypes.
Maar de absolute topper was het bezoek aan een zogenaamd “ontwikkelingsproject” waar toeristische infrastructuur aan de kust wordt gebouwd. Doelgroep zijn de ca. 100 miljoen (we kunnen er een miljoen of 10-20 naast zijn) nieuwe rijken van het vasteland die op zoek zijn naar een vakantiebuitenverblijf. Een kuststrook van 12 kilometer lang, 6 km diep landinwaarts wordt op 10 jaar tijd omgevormd tot een vakantieresort met vakantiewoningen (Sun-parks ?), luxe hotels en koopwoningen, uiteraard voorzien van de bijbehorende nutsinfrastructuur zoals golfterreinen, parken, maar ook een eigen waterzuivering. Doel is om hier 100.000 (!!!) nieuwe permanente inwoners te krijgen op 10 jaar tijd. Gezien de grote (en steeds groter wordende) doelgroep vrezen we dat de inspiratie na dit mega-project nog niet zal uitgeput zijn…..vandaar het belang van conservation of biodiversity/connectivity…etc in hun denkwijze m.b.t. ruimtelijke planning!!
In de marge: bewust hadden we de foto van het Ecoduct over de E 314 in Houthalen (Kikbeekbron voor de kenners) erin gestoken en daar waren ze zwaar van onder de indruk: “een brug voor dieren over een autostrade?”.- verbazing! En toen we zeiden dat we het voor de frogs ook doen maar dan onder de weg; alweer verbazing.
Vrijdag 11 December: vastgoedontwikkeling op zijn best
Vanmorgen zijn we per wagen vertrokken naar Lingshui County; – een van de demonstratiegebieden van het biodiversiteitsproject. Hier hebben we enkele voorbeelden bezocht van gebieden die nog in natuurlijke toestand zijn (o.a. een warmwaterbron –Gaofeng Hotspring- die momenteel enkel door de lokale bevolking gebruikt wordt om geslachte kippen te pluimen – de geur kregen we er gratis bij. (Voor wie het thuis ook wil proberen: de kip bij voorkeur eerst doden, dan onderdompelen in kokend water en dan komen de pluimen beter los) en best op een of andere manier beschermd zouden worden (de bron dus, niet de kip-sorry voor de veggies). Daarnaast ook zones die recent in intensieve landbouw genomen worden (o.a. kweek van garnalen aan de kust in aangelegde betonnen bassins waar zeewater in gepompt wordt) en die omgevormd worden naar meer milieuvriendelijke landbouwtypes.
Maar de absolute topper was het bezoek aan een zogenaamd “ontwikkelingsproject” waar toeristische infrastructuur aan de kust wordt gebouwd. Doelgroep zijn de ca. 100 miljoen (we kunnen er een miljoen of 10-20 naast zijn) nieuwe rijken van het vasteland die op zoek zijn naar een vakantiebuitenverblijf. Een kuststrook van 12 kilometer lang, 6 km diep landinwaarts wordt op 10 jaar tijd omgevormd tot een vakantieresort met vakantiewoningen (Sun-parks ?), luxe hotels en koopwoningen, uiteraard voorzien van de bijbehorende nutsinfrastructuur zoals golfterreinen, parken, maar ook een eigen waterzuivering. Doel is om hier 100.000 (!!!) nieuwe permanente inwoners te krijgen op 10 jaar tijd. Gezien de grote (en steeds groter wordende) doelgroep vrezen we dat de inspiratie na dit mega-project nog niet zal uitgeput zijn…..vandaar het belang van conservation of biodiversity/connectivity…etc in hun denkwijze m.b.t. ruimtelijke planning!! Op onze vraag hebben we dan ook een gebied bezocht dat nog niet “ontwikkeld” was tot vakantiepark om de vergelijking te maken tussen de toestand “voor” en “na”. Een volledig aangelegd landbouwlandschap (rechte kavels, irrigatiekanalen, volledig genivelleerd) waar ook bijna geen ecologische waarde meer aanwezig is. Zulke landbouwlandschappen omvormen tot toeristische infrastructuur is – vanuit ecologisch oogpunt – misschien eerder een louter economische optimalisatie (van landbouw naar toerisme) dan een spanningsveld tussen ecologie en andere ruimteclaims. Dit gaat uiteraard maar op zolang er geen nieuwe (nog echt natuurlijke) kustzones aangesneden worden voor zulke vastgoedprojecten.
Zaterdag 12 december: Tropical Forest en zijn boomsoorten
Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan het “Diaoluo Shan National Forest Reserve” in het binnenland. Dit is een bosreservaat van ca 200 km² groot en sterk vergelijkbaar met het Jianfengling reservaat dat we vorige keer in Ledong bezochten.
De opbouw van het park lijkt sterk op een ruimtelijk uitvoeringsplan: Het volledige reservaat is gezoneerd en er gelden voor elke zone specifieke restricties op het landgebruik: de centrale zone (de “core area”) is volledig verboden terrein voor landbouw, bebouwing en ontginning en dient enkel voor wetenschappelijk onderzoek; daarrond bevindt zich een “experimental area”, een zone waar men een status quo van het landgebruik nastreeft. Mensen (voornamelijk boeren) mogen er blijven wonen en mogen hun huidig landbouwareaal houden, maar niet verder uitbreiden. De laatste zone is de “practice” zone, waar wel andere soorten van ruimtegebruik toegelaten zijn (en dus ook een zekere verdere landbouwexpansie). Dit fungeert als een soort bufferzone of overgangszone met het niet-reservaatgebied.
Terug op weg naar Haikou zijn we nog gestopt in een “Tropical Botanical Garden”. Stel je +/- de plantentuin van Meise voor maar dan met tropische planten en bomen … tot zover de gelijkenis. Want de enorme parking, aangelegde paadjes, gidsen met megafoon, heel veel ander personeel waarvan het niet echt duidelijk is wat ze doen, horden chinese toeristen (met een sterke voorkeur om per groep herkenbaar te zijn : hetzelfde petje, sportzak of zelfs hawaii-hemdje en short) geeft alles tezamen toch ook sterke verschillen. De paraplus van het proef-terras voor lokale koffies, thees en chocolades hadden een IS0-9001 certificaat maar het is ons niet zo duidelijk of dit op de paraplu, het proefterras of het de hele Garden sloeg.
’s Avonds zijn we terug naar Haikou gereden waar iets later onze VLM- collega’s van het vasteland aankwamen: blij weerzien en verhalen uitwisselen.
Zaterdag 12 december: Tropical Forest en zijn boomsoorten
Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan het “Diaoluo Shan National Forest Reserve” in het binnenland. Dit is een bosreservaat van ca 200 km² groot en sterk vergelijkbaar met het Jianfengling reservaat dat we vorige keer in Ledong bezochten.
De opbouw van het park lijkt sterk op een ruimtelijk uitvoeringsplan: Het volledige reservaat is gezoneerd en er gelden voor elke zone specifieke restricties op het landgebruik: de centrale zone (de “core area”) is volledig verboden terrein voor landbouw, bebouwing en ontginning en dient enkel voor wetenschappelijk onderzoek; daarrond bevindt zich een “experimental area”, een zone waar men een status quo van het landgebruik nastreeft. Mensen (voornamelijk boeren) mogen er blijven wonen en mogen hun huidig landbouwareaal houden, maar niet verder uitbreiden. De laatste zone is de “practice” zone, waar wel andere soorten van ruimtegebruik toegelaten zijn (en dus ook een zekere verdere landbouwexpansie). Dit fungeert als een soort bufferzone of overgangszone met het niet-reservaatgebied.Terug op weg naar Haikou zijn we nog gestopt in een “Tropical Botanical Garden”. Stel je +/- de plantentuin van Meise voor maar dan met tropische planten en bomen … tot zover de gelijkenis. Want de enorme parking, aangelegde paadjes, gidsen met megafoon, heel veel ander personeel waarvan het niet echt duidelijk is wat ze doen, horden chinese toeristen (met een sterke voorkeur om per groep herkenbaar te zijn : hetzelfde petje, sportzak of zelfs hawaii-hemdje en short) geeft alles tezamen toch ook sterke verschillen. De paraplus van het proef-terras voor lokale koffies, thees en chocolades hadden een IS0-9001 certificaat maar het is ons niet zo duidelijk of dit op de paraplu, het proefterras of het de hele Garden sloeg.
’s Avonds zijn we terug naar Haikou gereden waar iets later onze VLM- collega’s van het vasteland aankwamen: blij weerzien en verhalen uitwisselen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
